Het is in de loop van de woensdag-op donderdag-nacht zo hevig gaan stormen dat we om een uur of 4 wakker worden van het buitenmeubilair dat over het terras gezwiept wordt!

We besluiten bijtijds naar het vliegveld te vertrekken en met ons stappennog 3 andere echtparen in hun auto's.Zij ziende bui ook letterlijk hangen!

Het regent en waait enorm hard en direkt na de eerste tunnel naar de hoofdweg kunnen we al niet verder. Een rood/wit geblokt lint is over de weg gespannen. Een meneer die kennelijk op wacht staat vertelt dat de weg geblokkerd is door vallende/schuivende rotsblokken. Wij vertellen dat we een vliegtuig moeten halen en gezamelijk gaan alle mannen kijken of we er toch niet langs kunnen.

Een stukje van de weg wordt vrijgemaakt door eenvoudig wat rotsen in de afgrond te duwen en we rijden stapvoets langs de versperring. Verderop is een grote shovel ook het puin en de rotsen in de afgrond aan het schuiven. Er ligt eenrotsblok zo hoog als een huis. We kunnen er na 20 minuten langs. De rit verloopt verder voorspoedig. hier en daar moeten we stapvoets door het puin en de hoosbuien zijn ook niet aangenaam, maar we kunnen langzaam doorrijden! De electriciteit is op het halve eiland uitgevallen en dat geeft natuurlijk op het vliegveld grote problemen. Het inleverpunt van de auto ligt onder aan de berg en het vliegveld erop, dus met uitgevallen liften is het koffers-zeulen geblazen, 6verdiepingen omhoog.

We zijn doorweekt en uitgeput en natuurlijk doen de espressomachines het ook niet dus dat is balen. Wouter smst dat er 20 minuten vertraging op internet staat maar wij horen niks! Delayed-gecanceld?

Voorlopig zien we geen enkele vliegbeweging. De rukwinden zijn enorm. Langzaam stroomt de luchthaven vol met gestrandde reizigers. Er wordt nog net niet gevochten om de beschikbare stoelen, maar dat scheelt niet veel. Ik bemachtig een plaats op een vreselijke bank en Henny gaat op de leuning hangen. Jammer dat we naast de kinderspeelplaats zitten. De herrie is oorverdovend! Om 12 uur worden we naar de gate geroepen en horen we dat we naar een hotel gaan. Ons toestel isin deAlgarve op Farogeland en morgenvroeg wagen ze een nieuwe poging, ons naar Nederland te vliegen.

Nu zit er dus ook een groep Madeira-gangers in een hotel in de Algarve vast.

Onze koffers komen weer gezellig van de band en we worden in bussen naar een luxe hotel in Santa Cruz vervoert, 5 minuten van het vliegveld vandaan. We zien het vanuit onze hotelkamer op de berg liggen.

Er staat een overdadig en bijzondersmaakvollunch-buffet voor ons klaar met wijn/bier en al. Daar zijn wena alle 'ontberingen'(het is inmiddels half drie) wel aan toe!In onze geweldigekamer kijken we uit over de zee en zien dat er weer vliegtuigen landen op dat moment. Het weer knapt op, dus we hebben een heerlijke middag in een leuk plaatsje. Extraatje waar we niet op gerekend hadden.

Na een geweldig diner, een kort nachtje en werderom een bijzonder goed enovervloedigontbijt worden we om 6 uur weer in de bussen geladen. Ons vliegtuig vertrekt om 8.15 uur.

We hebben geluk gehad datwe die vrijdagochtend op konden stijgen, want tegen de middag barste het slechte weer pas echt los en zag de uitloop van de waterval naast ons hotel er iets anders uit dan de middag ervoor!

Enzo hadden we het vliegveld ook nooit meer bereikt!

Tientallen mensen zijn verdronken en de schade is enorm.

De ergste natuurramp in 100 jaar op Madeira.

Ondanks het rare slot hebben we twee heerlijke weken gehad! Wijvinden het een schitterend eiland en willen graag nog eens terug in het voorjaar wanneer ernog meer bloemen in bloei staan!