50 miljoen jaar geleden kwam er magma omhoog en stolde tot rare kolommen, waar de Devils Tower een voorbeeld van is. We rijden er naar toe, door de groene heuvels en de geurende bossen van het Black Hills Pine Forest.
Als we op een mooi plekje neerstrijken om onze ontbijtsandwiches te nuttigen, vindt Henny achter onze stoelen een behaarde poot van een hert en nog één! Jagers of stropers? De eetlust vergaat ons meteen. ( de foto zal ik jullie besparen.) We zien bij het naderen van het park de duivelstoren al van ver boven de heuvels uitsteken.
Devils Tower N.P. was 15 jaar geleden een rustige plek met een klein parkeerplaatsje en een visitorcenter. We liepen toen rondom de toren 2km. over de rotsbkokken. Nu is de parkeerplaats 5x zo groot, en het pad geasfalteerd. En druk. We staan in de file om langs de controle te komen en het is zo heet, dat we besluiten de trail maar voor een deel te lopen.
Als ik Mattijs een appje stuur met een foto van de tower krijg ik:Hé.....Close Encounters.....! terug.
Een klassieke Spielberg. SF, dus niks voor mij.
In 1906 bepaalde President Roosevelt ( daar is tie weer!) dat Devils Tower een beschermd National Monument zou worden. Zijn actie maakte dat Wyoming èn het eerste National Park, (Yellowstone) èn het eerste National Monument kreeg!
We zien dit keer geen klimmers aan de toren hangen. De berg is heilig voor de Lakota indianen en uit piëteit met hen wordt er in juni niet geklommen. De berg ligt niet in het reservaat, anders werd er zeker helemaal niet omhoog gegaan.
Bij het rijden naar de berg was er 15 jaar geleden links van de weg een enorm veld met prairie-dogs.
Ik hoopte dat die town ( onder-grondse gangen en holen met heel veel inwoners) nog bestond en ja hoor, of wij niet weggeweest zijn. Vrolijke taferelen met over moeders buitelende jongen en stoeiende volwassenen. Het zijn black-tailed prairie dogs. Met uitsterven bedreigd. Nou, hier is de populatie behoorlijk op peil.
Morgen richting Yellowstone.
vanuit Verenigde Staten
