Bakker Cees, ('gewoon de warmste' ), volgens 'Overschie Uw Stad' (voorheen 'Het Overschietje' ) hangt weer gewoon om 6 uur 's ochtends zijn brood aanonze voordeur. De hovenier (voorheen tuinman) heeft het nieuw aangelegde pad alweer van een verzakking gered. Denet geplanteboom heeft, naar zijn deskundig oordeel,'een schimmeltje'.(voorheen: die gaat hartstikke dood!) De aannemer (voorheen klusjesman), heeft het lek op het dak opgespoord en de loopschoenen liggen in de achterbak, de eerste strandwandeling ( voorheen 'trail' ) is een feit. Kortom; we zijn weer thuis!

De terugreis vorige week zondag verliep zonder oponthoud. Flinke tijdwinst naar Chicago, werd er op de startbaanin San Francisco optimistisch aangekondigd, maar daar moesten we zo lang in de startrij, dat we in Chicago nog stevig door moesten lopen om de vlucht naar Amsterdam te halen. Mattijs en de ouders van Heather, Betty en Ray, waren op Schiphol om ons af te halen. Leuk om hen te ontmoeten. Ze hebben een heerlijke tijd gehad in ons land. Vol lof over onze fietspaden, ons openbaar vervoer!!! en de leuke mensen. Inmiddels zijn ze weer veilig terug in Banff-Canada.

Wij hebben in die 5 weken 8332 km. gereden, in motels geslapen die over het algemeen uitstekend waren en vele Amerikaanse maaltijden genuttigd, die over het algemeen (met uitschieters) wat minder waren. Voor ons geen hamburgers, dus lang leve de overalvertegenwoordigdeSubway-keten. ( je kan er jeeigen broodjes samenstellen, met heel veel verseingrediënten)Het nieuwe 'flatbread' is wat mij betreft een schot in de roos!. Ook bijde pizza-ketens en de diverse Chinese restaurants hebben we soms heerlijk gegeten.

Hoogtepunten van deze reis:

Coleminecanyon.

Zomaar, vanuit hetvlakke land, opeens voor een kloof staan, zo kleurig en grillig en dat ook nog alleen! Dat maakte diepe indruk.

Tweede hoogtepunt: de Marble Canyon. Vaak in de buurt geweest, maar nooit geweten, dat het er zo mooi is! En ook daar waren we weer de enige bezoekers.

Derde hoogtepunt: De Trail in de Waterhole-slotcanyon. We zijn niet zo sportief en bewegen in Amerika meestal 'met de auto', maar nu we de loopschoenen mee hadden, moesten we wel!

Dat is ons zeer goed bevallen. Deze canyon was onze eerste oefening. Prachtig, die rode Navajo sandstone. Minder mooi dan de Antilope-canyon, maar daar ga je met een gids en een ploeg mensen naar binnen. Hier mochten we het zelf uitzoeken en liepen we weer alleen!

Vierde hoogtepunt: De Black Canyon of the Gunnison-river.

Adembenemende hoogte, prachtige donkere kleuren. We waren hier voor de tweede keer en het verveelt nooit!

Vijfde hoogtepunt: De rit van Blanding naar Hanksville, over de 95. Wat een mooie tocht! Uren langs de White Canyon, (die we bij gelegenheid ook zeker gaan lopen) en daarna, aan de overkant van de Colorado-river langs de steile wanden van de Glen Canyon. Het was een beetje somber weer, dus benieuwd, hoe dat eruit zietmet stralende zon.

Zesde hoogtepunt: Goblin Valley. Wat een genot om tussen die gekke ' kabouters' rond te darren. Dat was een hele vrolijke ochtend . Omdat we de verborgen tweede vallei opgezocht hadden, liepen we daar ook weer helemaal alleen. Dat is zo heerlijk van Amerika, er is zoveel ruimte.Als je het opzoekt, kan je van alles genieten, zonder andere mensen om je heen.

Zevende hoogtepunt: de Grand Wash-hike in Capitol Reef. Capitol Reef staat bij ons in de top drie van de parken.Het is niet zo groot, maar je kan er van alles doen. Dirt roads rijden was onze favoriete bezigheid daar. Lopen is erbij gekomen. Onze eerste echte 'ploetertocht' van bijna 8 kilometer door de bedding van de Grand Wash! Schitterend, met die hoge wanden om je heen. Hier kwamen we onderweg een enkeling tegen. Met leuke gesprekken tot gevolg.

Laatste hoogtepunt: De Burr-trail, die we over de dirtroads gereden hebben, vanuit Capitol Reef. Vooral het stuk, waarbij je door de Waterpocket-Fold rijdt. Die enorme vreemdgekleurderimpel in de aarde, waarvan je weet dat hij 100 mijl ver doorloopt en die aan je linkerkant 60 mijl met je meereist! geweldig. We deden dit voor de tweede keer, maar dat was zeker nietvoor het laatst.

Wat betreft onze volgende trip:

Het voorstadium van inlezen is al begonnen. Vast staat, dat er zeker gelopen gaat worden.

Alleen waar, is nog de vraag. Misschien moeten we bij onze volgendereis Canada weer in?

Dan brengen we zeker een bezoek aan de ouders van Heather! Frappant dat we in 2004 voor hun huis in Banffgestaan hebben, alleen toen was hun dochter nog niet in beeld bij onze zoon!

Dit was de laatste pagina voor deze reis. Leuk, dat jullie allemaal met ons meegeleefd hebben.

Leuk ook, als jullie dat de volgende keer weer doen!