Van Joshua Tree NP en Gram Parsons, naar Ridgecrest.
Ontbijt onder een grote Joshua Tree, mooier kan een mens de dag niet beginnen. We zijn in het park en verbazen ons weer over het landschap. Van die 'bomen' word je vrolijk en dat in combinatie met de bizarre rotspartijen, waar we deze ochtend veel klimmers aan de touwen zien hangen, het is tenslotte zaterdag, datgeeft ons een echt vakantiegevoel. Het Joshua Tree NP ligt op de grens van de Colorado- en de Navajo- woestijn. Het is er extreem droog en heet maar desalnieteminkomen er zeldzame planten (en dieren) voor, waarvan de Cholla Cactus de meest bekende is. Er is een heel veld met dezecactussen, waaraan je je niet moet prikken, want dan wacht je een pijnlijke 'operatie' om alle stekels weer te verwijderen. We gaan ook voor de tweede keer op zoek naar de 'crematie-plek' van Gram. Vraag je de parkrangers naar de juiste lokatie, dan doen ze net of ze niet weten waar je het over hebt. Van de Inn-keeper, 4 jaar geleden, hoorden we, datde rangershet dood zwijgen en ook allerlei dingen die mensen ter herinnering achterlaten op de plek stelselmatig weghalen.De Nationale ParkOrganisatieheeft geen zin in horden bedevaartgangers. Tenslotte was de actie illegaal. Wij kregen toendertijd de lokatie haarfijn uitgelegd en hebben daar toen vele gestapelde steentjes gezien. Nu ontwaren we vaag, bij de rots die ons bekend voorkomt uit de film ( Er is een heel boeiende en ook spannende film van die laatste dagen gemaakt) een kruis en een G. De hike ernaartoe iszo'n 20 minuten en de hitte is zinderend. Toch leuk om weer terug te zien.
We verlaten het park aan de zuidkant en de rest van de daggaanwe noordwaarts. De 10 west langs Palm Springs is razend druk en vreselijk vermoeiend rijden. Het is bloedheet enuit de autostappen een crime.We nemen de 395 noord omdat we de Alabama Hills nog willen zien en misschien Devils Postpile en dan richting San Francisco. Frank; we komer eraan! Ik denk dat we dinsdag of woensdag bij jou zijn. We laten het je weten! De 395 is reuze saai. We komen langs een plek met honderden gestalde vliegtuigen. Een sloperij? Die zal er voor vliegtuigen toch ook wel zijn. Het is in ieder geval een heel rare gewaarwording.
In Ridgecrest zitten we in de Comfort Inn, in de bruidsuite. Wij willen altijd graag een kamer op de begane grond en dit was wat ze nog over hadden en ons voor een mooie prijs wilden verkopen. (invergelijking metde veel te dure kamers in Furnace Creek en Joshua Tree) We hebben hier een oppervlak van 3 hotelkamers bij elkaar, een jacuzzi in de kamer met achterlijke Romeinse zuilen rondom, een gang met aparte badkamer en weer een ruimte met een riante wastafelkombinatie. Ik heb nog nooit zoiets gezien! Helemaal zo 'not like us!' We zullen er maar van genieten.
Wordt vervolgd.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}