Reisdag naar Hanksville.
'We spoil you rotten! '
Tekst van dekale en scheleInnkeeper in Hanksville gisteravond, toen hij ook nog bevestigde dat er Wifi in de kamer was.
Nou weinig verwennerij, want de frequentie was zo laag dat alleen het mailtje van Nico verscheen en toen ik mijnantwoord probeerde weg te sturen ging het mis en is het nooit meer goed gekomen. (Nico, hij komt eraan)
Vandaar nu mijn verslag van gisteren vanuit Torrey, de Best Western (Capitol Reef resort) waar we de afgelopen 10 jaar 5x geweest zijn. Volgeboekt, maar, for good old times, de beste (invalide) kamer gekregen met schuifpui en balkon met zichtop de prachtige rode bergmassa van het Capitol Reef. (meer daarover straks) We blijven 3 nachten.
Goed, gisteren eerst naar Arches om het op één na beste uitkijkpunt op de Delicate Arch te beklimmen. Ernaar toe hiken kan ook, (2 á 3 uur looptijd, hoogteverschil 146 meter) dat hadden we nog wel gekund. De konditie gaat met sprongen omhoog tenslotte, maar ik zag de laatste smalle richel met afgronden aan weerszijde echt niet zitten. Dus dan de tegenoverliggende berg op. Het park ging om half 8 open en wij stonden in de startblokken!Hoera, we waren de eersten daar. Het was koud en nat, maar dat maakte niet uit. We hebben al zoveel zonnige foto's van deze boog.
Afgedaald stonden er inmiddels al 7 auto's en toen we het park uitreden stroomden de auto's binnen. (September is hier echt vakantiemaand!) Ook het weer knapte op en de zon verscheen.
Die verdween weer, toen we Canyonlands; gebiedThe Needles, inreden. Veel donkere wolken, regen en onweer. Dat beloofde niet veel goeds. Toch nog wat rond kunnen lopen en foto's gemaakt. Daarna richting Blanding. We waren daar om 3 uur, dus vonden het nog te vroeg om al te stoppen. Torrey was het einddoel maar dat lag eigenlijkweer te ver weg. Met het idee; we zien wel hoever we komen, doorgereden en enorm genoten van de 95 N:de weg naar Hanksville. Wat een vergezichten, wat een bergmassieven. Na Fry Canyon, (het dorpje dat we helemaal niet gezien hebben, staan er wel huizen? ) mijlen en mijlen langs de geweldig mooieWhite Canyon gereden.
Gelukkig was er plek in the Whispering Sands, met bovengenoemde kale....enz. eigenaar.We waren het toch wel zat.
Het verslag van vandaag volgt straks.Eerst genieten vanonze privé-zonsondergang op ons eigen terras!
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}