Ja Nico, die hoek in Winslow, hè. Van Wouter ook al de link toegestuurd gekregen.

Alle rechtgeaarde Eagles-fans weten nu wel waar we het over hebben. Hun wereldberoemde hit TAKE IT EASY begint met de zin: standing on the corner in Winslow Arizona. En die corner bestaat echt !! We hebben hem natuurlijk vanochtend opgezocht. Met de Eagles op de radio/ipod (die Henny met het zenderzoekertjeaan de praat heeft weten te krijgen in de auto) .Wat een feest. Allemaal ouwe gebakkies zoals wij. Verbroedering en foto's nemen van elkaar.DeAmerikaan met zijn gezinriep ons vanaf de overkant al 'this it it folks' toe. En dan natuurlijk 'where are you from?' En, hoor je het..... tegen zijn vrouw, 'zij hebben ze in Holland in juli in concert gezien!' Nou Nico en Wouter, laten we datnogalmatige concert maar vergeten. Ahoy 2008 met stip! Overigens is Winslow een gat van niks. Het ligt aan de historische route 66 en daarom veel 'Harley-doorgangers' en idioten zoals wij natuurlijk, die op een straathoek met wildvreemden onder de klanken van Eagles-songs (want natuurlijk zijn er luidsprekers opgehangen ) met elkaarde liefde voor de groep staan te delen. (Wouter en Nico, jullie hadden hierbij moeten zijn!)

Daarna door volgens plan. Van Winslow omhoog de 87 noord. We rijden de hele dag door deindianenreservatenvan deNavajo en Hopi. Amerika herbergt meer dan 60 indianen-stammen en waar je ook komt, het is allemaal even treurig en armoedig. In het zwarte Zuiden, in Florida, in het noorden, de Dacota's, bij Wounded Knee, overal waar we de diverse stammen ontmoetten is armoe troef. Rond de casino's ( want dat mogen de indianen: casino's beheren. Het is hun land) en rond detoeristische plekken die van hen zijn, zoals Canyon de Chelly en Monument Valley is wat meer welvaart te zien,maar de rest..... golfplaten en krotten. We waren op een indianen-picknickplaats en daarzagen we, dat 3 van de 4 golfplaten dakjes boven de picknicktafels afgezaagd waren! Wij reden daarna door Second Mesa en we konden zo10 krotten aanwijzen waar ze eventueel waren gebruikt !

Op die 87 noord gestopt bij de Little Painted Desert. We kenden deze plek niet, maar inder-daad een kleine versie van de Painted Desert bij bijv. Petrified forest. Mooie verstilde spot.

Daarna kwam voor ons het hoogtepunt van de dag. We meenden in dit gebied wel alles wat de moeite waard is zo'n beetje gezien te hebben maar daar was de Coal Mine Canyon!!!

Staat niet in de boeken, Waarom wordt die plekverborgengehouden??? Is Navajo-indianengebied, willen ze geen pottekijkers? Bedankt Henriette en Hans. Wat een juweel! We hebben jullie aanwijzingen gevolgd; alleen kwamenwe vanuit zuidelijke richting op de 264 en dan zit er voor mijlpaal 337 al een unpaved road die maar 400 meter naar de rand is. Er stond een kudde koeien waar we eerst doorheen moesten, maar wat een canyon!!! Zie de beelden. Het mooiste is, dat je er alleen bent. Wezijn, zover we konden, langs de rand gelopen en hebben alleen maar tegen elkaar gezegd.... wat prachtig, dat zoiets bestaaaaat!!!????

Daarna zijn we doorgereden naar Page aan het Lake Powell.Prachtige route met als maar weer die rode bergen. De Echo Cliffs en de Vermillion Cliffs. Als je van het zuiden op Page aanrijdt dan is het panorama overweldigend. We blijven hier een paar dagen, want we zitten in het labourday -weekend, dus het is hier erg druk. Veel watersporters en dus waren we blij nog een kamer te bemachtigen in het motel 6 want alles is vol.

We hebben al bij de indianen geprobeerd een Tribal Permit te krijgen voor de Water Holes Slot Canyon, omdat we na de Antilope canyon (jaren geleden) die jeslechts mag bezoekenonder leiding van een indianengids, zo'n canyon wel eenszonder medetoeristen wil doen, maar dan moet je een permit hebben. We wachten tot maandag. Dan zijn alle labourday-dagjes-mensen weg en hopen wehet rijk alleen te hebben..