Grand Canyon.
Om 3 minuten over zes wasdeze ochtend de zonsopgang in de canyon. Dat was goed te merken in ons motel, gelegen aan de fameuze (oude) route 66.( Alles Harley Davidson's wat de klok sloeg.) Om 5 uur werden de motoren gestart en de fam. v.d.Woerd was wakker. Nu zijn wij meer van de zonsondergangen, dan hoef je niet zo vroeg op, maar eenmaal wakker passeerden wij de gate toch voordat de grote meute loskwam.
En dan sta je daar weer, voor de 4e keer aan de rand van iets wat niet te beschrijven valt.
Op Hopi Point zei een Amerikaanse dame treffend, terwijl ze met een brede armzwaai het panorama omvatte: 'Dit kan je toch niet uitleggen!' En dat is het dus precies.
Kijk naar de foto's of films, Het komt niet over wat je voelt, ziet, hoort, ruikt als je alleen langs die rand loopt. En dat hebben we gedaan.Eerst samen met iedereen in de bus van punt naar puntgehopt(dat moet tegenwoordig) .Op de westkant mag je niet meer zelf met je auto komen. Toen zijnwijsamen maar lekker alleen een stuk trail gaanlopen. Jammer dat op het mooiste punt,( daar waar je 1 km. beneden de rivier als een nietig stroompje ziet gaan ) de batterij van mijn fototoestel het begaf. Hij was er net vol ingezet, dus ik had geen reservebatterij bij me. Later op het laatste punt bij de east-gate nog wel wat van de rivier kunnen schieten, maar mooi werd het niet. Ik ga ze jullie toch niet onthouden.
De South Rim, waar we vandaag waren, isde meest touristische pleken hier ligt ook de rivier vlakbij. Op sommige plaatsen ligt die wel een mijl diep. De afstand hemelsbreed tot de Nort Rim is hier en daar 18 mijl. (1Mijl=1,6 km.) De kleuren van de aardlagen zijn rood en bruin, geel en groen en variëren in allerlei nuances. Door de lichtval, de zon en de wolken verandert het beeld voortdurend.Onvergetelijk en niet voor niets één van de zeven wereldwonderen.
De North Rim is hoger en ademt een heel andere sfeer. Waarschijnlijk ook, omdat daar veel minder toeristen naar toe gaan. Wij vonden het indertijd een verademing, zo stil.
Via de East-gate verlaten wehet park en rijdenIndianenland weer in. Overal stalletjes met Navajo-jewelery langs de kant. Chief Big Wind deed ook nog een beroep op onze goedgeefsheid, maar zelf was hij nergens te bekennen dus dat hebben we maar zo gelaten.
Pareltje: waar we n.b. in het verleden al 2 keer langsgereden zijn, maar nooit ontdekt hebben, was de Little Coloradoriver Gorge,(canyon dus). Een zijtak van degrote.Een heel slecht geplaatst bord, een zijpad (nooit gezien!) en een korte maar hete hike. Geweldig punt. Deed ons denken aan de Black Canyon of Gunnison in Colorado, waar we helemaal van ondersteboven waren, twee jaar geleden. Als alles goed gaat komen we daar dit jaar weer.
We logeren nu ook in Navajo-land in een Navajo motel (met wifi) bij Winslow en gaan morgen o.a.(met dank aan de Fam. Meulenbroeks) de little painted desert en nog meer verrassingen (letterlijk) opzoeken.
Reacties
Reacties
Hi guys, leuk om jullie vakantie zo mee te beleven. Ik ben het helemaal eens met Wouter. Veel natuur, ... maar zijn jullie al op die hoek in Winslow geweest?
Groet
Nico
wat een adembenemende foto's! gorgious! jullie overladen ons wel met sentiment om ook weer te gaan - of wordt t toch een keer canada? daar worden we ook mee gevoed hier - en bovendien altijd leuk om ons engels weer bij te schaven. En als ik het zo zie kunnen we de auto's wegdoen, want we zien Ray&.. heel NL gewoon op de fiets doen (we're quite impressed!)
Luc heeft vandaag zijn 2e verjaardag gevierd: overladen met cadeaus en er ligt nu een prachtige houten treinbaan en een verslaafd kind (de trein mee naar bed!
lieve groet uit Rdam
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}