Gila Cliff Dwellings.
Gila Cliff Dwellings.
Zaterdag 28 januari.
De Gila Cliff Dwellings liggen erg afgelegen in het zuidwesten van New Mexico. Reden, dat er maar 40.000 bezoekers per jaar komen. Vergeleken met Mesa Verde, een soortgelijk park met rotswoningen (dat veel groter en beter bereikbaar is) een schijntje. Daar komen er per jaar zo'n 400.000. De park-ranger vertelde, dat in Mesa Verde nu auto's verboden zijn, omdat de muren van de bezienswaardigheden beginnen te bewegen. We zijn daar twee keer geweest, nog mét de auto en hier nog nooit, dus we zijn nieuwsgierig.
De weg ernaartoe is smal en slingert en klimt door bergen en ravijnen. Het vergt veel van mijn zenuwen, maar de vergezichten zijn zo nu en dan adembenemend! Schitterende bergketens in allerlei kleuren
en omdat we 2000 meter hoog zitten rijden we zo nu en dan door de sneeuw.
3 herten huppelen over de weg, het is stralend weer en het wordt later op de dag zelfs warm. We doen twee uur over 64 km! Je denkt dat er niemand woont in dit onherbergzame gebied, maar als je al die brievenbussen ziet!
Deze dwellings bestaan uit 5 natuurlijke grotten in een zandstenen cliff hoog boven de Gila River.
Ooit bewoond door jagers en boeren, denkt men. De Tularosa Mogollon vestigden zich hier rond 1270 en bouwden in de grotten hun 40 kamers tellende dorp. Ze waren na één generatie, rond 1300, ook al weer verdwenen. Waarom weet men niet. Waarschijnlijk de droogte. De bewoners jaagden op lokaal wild, zoals het witstaarthert en het muildierhert (welke we gezien hebben? Geen idee). Men vermoedt, dat ze de velden langs de Gila River bewerkten, waar ze mais en pompoenen verbouwden. Er is nog een graanschuur gevonden met een voorraad gedroogde mini-mais. Rond 1500 kwamen de Apaches in deze streek en het beroemde opperhoofd 'Goyahkla ', beter bekend als Geronimo, is aan de Gila River geboren. De ruïnes zijn toegankelijk, maar je moet er flink voor klimmen. Goeie schoenen is een vereiste.
Door smeltend ijs is het pad modderig en de terugweg is nog zo vol sneeuw en ijs, dat we het rondje niet kunnen maken, maar na ons bezoek aan de caves dezelfde glibberweg weer in de afdaling doen. Op de trail komen we voetsporen van stekelvarkens tegen, die we helaas niet zien, maar wel een bevroren waterval en die is ook een foto waard.
De grotwoningen hier zijn bijzonder interessant.
Moet je in Mesa Verde alles van een afstand bekijken, hier mag je door de kamers lopen (niet ongevaarlijk overigens met die rare trapjes en smalle ' langs de afgrond'-paadjes.) en er staan gidsen klaar, die zoals we gewend zijn, bijzonder onderhoudend over dit geheimzinnige volk kunnen vertellen. Mooie ervaring! We hadden een topdag!
Reacties
Reacties
Wat was dat interessant!!! Bedankt.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}