Van Alpine naar Las Cruces via White Sands N(ational) M(onument).

We hebben Texas verruild voor New Mexico en zijn inmiddels weer een tijdsgrens gepasseerd. Het verschil met jullie thuis is nu 8 uur.

Na de off day van gisteren: Regen en sneeuw, 5 graden, motel miskleun (die rochelende Indieër op zijn zipzop-slippers had al een waarschuwing moeten zijn, maar zelfs na bezichtiging van de kamer hadden we niks door, Henny vond hem schoon....ik vond na installatie twee dode kakkerlakken in de kast en toen konden we niet meer terug! En ook nog veel te duur.) en later in het restaurant, waar voortdurend 3 vegende en dweilende medewerkers nog net niet vroegen, of we onze voeten op wilden trekken!

We zaten vanochtend om 8 uur in de auto... gevlucht bij 2 graden onder nul! Na 10 minuten reden we de Chihuahuan Desert in, een woestijn, die bekend staat om zijn ochtendlicht! Nou, we waren vroeg genoeg. Nog bitterkoud, maar zon all over! Wat een prachtig beeld. We waren weer helemaal verzoend met het leven.

En het werd nog beter. De temperatuur steeg en toen we weer een grenspost met vervelende vragen en controle van paspoorten en visa gepasseerd waren, kregen we het wilde westen weer een beetje in beeld. Veel bergen, zwartgroen en blauw, canyons en valleien...

we waren op weg naar één van onze favoriete plekken in de States. In de 15 jaar dat we hier rondreizen hebben we twee keer The White Sands NM bezocht.

Als je in de buurt bent, MOET je hier naartoe. Een onaardse plek, met zulke rare glanzende witte duinen, die nergens ter wereld te vinden zijn.

Sand dunes zijn overal in de US in allerlei kleuren en vormen te vinden. We hebben al roze en rode en gele gezien, maar deze witte zijn fenomenaal! Vanuit het Tularosa Basin in het noorden van genoemde Desert is dit het grootste gipsduinenveld van de wereld. Ruim 800 vierkante km. Gips is een in water oplosbaar mineraal, dat zelden in zand voorkomt. Op deze plek , waar geen afvoer is naar zee, blijft sediment hangen, dat door de regen naar het basin wordt gespoeld. Wanneer de regen verdampt, ontstaan er droge meren en blaast de sterke wind het gips over het duingebied. Wij als bezoekers kunnen er met de auto doorrijden en dat doen we dan ook. We beklimmen de duinen

en genieten weer van het uitzicht en contrast van al dat wit met de donkere bergen erachter. Het is hier inmiddels weer 20 graden en ons humeur gaat er ook op vooruit. Lekker nog even in onze stoeltjes van de zon genieten

bij één van de ontelbare BBQ-plaatsen, die hier natuurlijk ook weer aanwezig zijn.

Goed besluit om niet in Big Bend te blijven.

We bevinden ons hier duidelijk in militair gebied. Noord van de White Sands ligt het stuk land, waar men de eerste atoombom ter wereld op proef heeft laten afgaan. De krater mag 1 x per jaar in april bezocht worden door een beperkt aantal bezoekers. Veel militairen hier en legerplaatsen, met vanuit de verte veel dingen, die wij niet mogen zien.

Na het debacle van gisteren, zitten we in een lekker hotel en genieten nog even van de zon op de binnenplaats. Vesten en lange broeken uit! Hopen dat dit zo blijft.

Morgen naar Silver City, waar we voor 2 nachten een motel hebben geboekt om de beroemde Gila Cliff Dwellings te gaan bezoeken.