Van Corpus Christi via Del Rio naar Alpine.

24 en 25 januari.

Gisteren een bewolkte dag met zo nu en dan een zonnetje. We rijden naar Del Rio, op weg naar Big Bend National Park. Onderweg passeren we ontelbare ranches met hun koeien en cowboys

en in de buurt van Del Rio uitgestrekte peacannoten-boomgaarden. Hier komen ze dus o.a. vandaan: de kilo's peacannoten die ik thuis, in mijn favoriete pie's, verwerk!

Naarmate we de grens met Mexico naderen, wordt de opdringerigheid van de bordercontrol weer behoorlijk zichtbaar. Overal staan hun patrouillewagens achter de bosjes, boven op heuvels, of rijden ons met volle vaart voorbij. Op deze weg, die pal langs de Rio Grande ligt, komen de illegalen uit hun schuilhoeken tevoorschijn, als ze de rivier over gestoken zijn. Hier en daar staan volledig bemande controleposten met speurhonden

die alle vrachtwagens helemaal binnenstebuiten keren. Wij worden ook aangehouden en Henny zegt in zijn onschuld: 'ik kan zeker wel doorrijden'. Nee, mooi niet. Paspoorten worden intensief bekeken en het visum opgezocht. See you are tourists??? Waar gaan jullie naar toe? Alles willen ze weten. We hebben geen illegale Mexicaan verstopt, dus mogen doorrijden..... en nog heel veel mooie dingen zien, volgens deze grenswacht. Nou, die zien we. De Pecos River bijvoorbeeld! 7 jaar geleden waren we hier in de 'strakblauwe zomer', maar nu met de dreigende luchten ziet het er nog net zo imposant uit.

Ruim 100 meter hoge zandsteen rotswanden, die in 100 miljoen jaar ontstaan zijn door uitslijting van deze rivier, die uitkomt in de grensrivier met Mexico,

de Rio Grande. Prachtig en...koud. Voor het eerst in 6 weken gaat het jack aan! Brrr. Maar het wordt nog erger.

In Langtry bezoeken we voor de tweede keer het fascinerende verhaal van rechter Roy Bean.

Ja dit verhaal is te bezoeken. Afgezien van het feit dat deze Judge veel goeds voor de streek gedaan heeft, sprak hij recht op zijn eigen manier.( We hebben het over de laatste decennia van de 19^e eeuw, toen kon dat nog. ) Veel van de verhalen zijn legendes, waarvan de herkomst niet te achterhalen is, maar zijn enorme fascinatie voor de Engelse actrice Lilly Langtry (internationaal bekend als 'The Jersey Lilly' ) staat als een huis. Hij schreef haar lange brieven en gedichten en noemde zijn kroeg/rechtzaal Justice of the Peace, waar hij recht sprak op de waranda/porch!. The Jersey Lilly.

Langtry , de naam die deze '3 huizen en een hooiberg' heeft, de naam dus van dit gehucht, komt van deze rechter: Judge Roy Bean.

Zo triest, dat de grote Lily Langtry ( was ze niet de minnares van een Engelse vorst? Ik herinner me een TV-serie!) hier, naar haar dorp is komen kijken, toen Roy, haar aanbidder al bijna een jaar dood was.

Goed, het werd nog erger dus, na Langtry kwamen we in een sneeuwbui terecht, die duurde tot aan Marathon, waar we wilden gaan logeren om de Big Bend in te gaan. In deBig Bend liggen de Chisos Mountains: dus hoog, koud en van hieruit gezien mist en sneeuw.

Soepel als we zijn gaan we de plannen wijzigen. We zitten nu in Alpine, ingang voor Big Bend, maar de vooruitzichten zijn hier niet best, dus waarschijnlijk slaan we dit mooie gebied over en gaan we weer richting zon, dus New Mexico/Arizona.

Op TV bij de NTR op Nederland 1;

A.s. zondag in het programma Podium om 13.00 uur plaatselijke tijd is er een portret te zien van de bariton Mattijs van de Woerd, toevallig onze oudste zoon.

Er wordt ook in dat programma een in memoriam uitgezonden van danser/ choreograaf Ton Lutgerink. Ton heeft de afgelopen 40 jaar veel betekend voor de moderne dans in Nederland. Hij overleed deze week. Henny en ik kijken met veel plezier terug op FootNote, het programma waarin hij danste met o.a. Heather, de vriendin van Mattijs.