Key West.
Key West.
Gisteravond hebben we, na een heerlijke maaltijd met verse tonijn, voor het eerst ons dock-zonder- boot eens goed bekeken. Er zitten lampen onder water en bij nadere inspectie blijkt, dat de lagune vol met leven zit. We werden naar de waterkant getrokken, omdat er een vliegende vis hoog op sprong. Wat we toen allemaal voorbij zagen zwemmen! Groot en klein, dik en naalddun, maar vooral de idiote zilveren platvissen met die afgehakte voorkanten, die we alleen kennen uit het aquarium van Diergaarde Blijdorp, waren een verrassing. Het amateuristische filmpje, dat ik ervan maakte, geeft wel een beeld van deze unieke plek. (Wouter, deze is speciaal voor jou!)
Na een aantal bijzonder hete dagen, waarbij we niet verder kwamen dan het strand, kondigt het weather-channel een temperatuursdaling naar 24 graden C. aan. Mooie dag dus voor een ritje. We gaan naar Key West, dat wij wel kennen, maar Nico niet. Dit is de meest zuidelijke plek van Noord- Amerika. Een unieke stad, die altijd bijzondere mensen heeft aangetrokken.
Zo woonde en werkte de schrijver Ernest Hemingway er en zijn stamcafé Sloppy Joe's wordt nog steeds gekoesterd als een relikwie. (Zie ook het verslag van vorig jaar.)
Ons spreekt de architectuur van deze plaats het meeste aan. Eenvoudige houten huizen in allerlei pasteltinten, aan het begin van de 19e eeuw door scheepstimmerlieden gebouwd, met brede veranda's. Sierlijke balustraden en rijkversierde, houten steunen.
Natuurlijk gaan we even kijken op het punt, waar Amerika zogenaamd eindigt en waar de befaamde route 1 , die tot Canada door loopt, begint.(of eindigt?)
Verder is er over de hoofden te lopen, want er liggen drie enorme cruiseschepen in de haven, die een duizend of meer toeristen uitgebraakt hebben. Niet leuk dus.
In de beroemde Island Dogs Bar ('come as you are') lunchen we aan de straat. Henny neemt een rare combinatie van Hotdog met zuurkool en zwarte olijven
en Nico en ik de softshellcrab op een broodje met de eeuwige frites erbij. Die crab, waar ze je hier op de eilanden mee doodgooien (ze vangen er zoveel) zit in een heerlijk kruidig jasje en wordt dan in zijn geheel gefrituurd. Je eet hem dus met schaal en al. Het ziet er wat luguber uit, vandaar even een beeldje voor jullie erbij, maar wij aten onze vingers erbij op.
Daarna nog even langs het huis van Hemingway gelopen
en daarbij gestruikeld over alle hanen, die hier frank en vrij in alle straten rondlopen. Beetje bizar, dat hanengekraai, waar je ook bent!
Morgen gaat de temperatuur weer omhoog, dus wordt later vervolgd.
Reacties
Reacties
Hoi Netty, Henny en nico, ontzettend leuk om jullie zo te volgen. Wij waren in jan. 2011 met een cruiseschip in Key West, zijn op dezelfde plekken geweest, mmar ook de vlindertuin. gr. Marja en Herman
Beste familie,
Op de kerstkaart van jullie aan Marie Boekhout-v Drunen zagen we jullie site, leuk ! Niet verkeerd wat jullie allemaal zien en meemaken! Groeten vanuit een nat Ridderkerk en mischien tot ziens op Marie Boekhout haar 90e verjaardag dit jaar!! Karel en Thea
Even een kleine correctie Marie Boekhout wordt uiteraard in 2012 90 jaar !!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}