Donderdag 15 december.

Gisteren een voorspoedige reis naar Miami gehad.

Bij het inchecken thuis nog net even onze zitplaatsen kunnen wisselen en opwaarderen naar het enige rijtje van 2 stoelen, dat deze Douglas- kist rijk is. Vier weken geleden moesten we voor die zetels nog 75 euro extra per stuk betalen. Net iets teveel naar onze smaak, maar nu, 20 uur voor vertrek, is de prijs naar 30 euro gezakt en dat hebben we wel over voor meer ruimte en privacy, de 10 uur die deze vlucht moet gaan duren. Na 9 uur en 30 minuten staan we aan de grond in Miami. Ik heb tijdens de vlucht een boordevol glas witte wijn over broek en stoel gelost.......en dus 8 uur lang alcoholdampen zitten wapperen, in de hoop de vele baby's in onze omgeving stil te krijgen, wat helaas niet lukte. Regel één bij het vliegen: schenk steeds maar een bodempje drank in je glas! Waarom weet ik als ervaringsdeskundige dit nog steeds niet? Bij de Alamo-autoverhuurbalie ziet Henny, dat de auto die ik gereser-veerd heb absoluut niet aan ZIJN eisen voldoet en ik moet toegeven dat hij, met het vele verhuizen deze eerste drie weken, straks ook met Nico, aan de kleine kant is. Mevrouw-Alamo ziet haar kans schoon en slijt ons een suv voor de prijs van een intermediate. Zo rijden we nu dan rond in een heerlijke Jeep Laredo, mooi donkergroen, de kleur die bij een echte jeep past. Temperatuurschok! 24 graden in de avond! Raar om vanuit Nederland nu zonder jas en met de airco in de auto aan te vertrekken. We gaan en route vanaf het vliegveld, zo rond negen uur en zoeken in Hollywood net onder Ft. Lauderdale een hotel. We nemen een kamer in de Days Inn, mailen naar het thuisfront onder het genot van een biertje, ( het is dan voor ons inmiddels 4.30 u Nederlandse tijd) en gaan behoorlijk moe naar bed.

Vanochtend ons eerste ontbijt bij Denny's met de traditionele eieren met spek.

400 km. voor de boeg naar Ormond Beach, net boven Daytona. De rit valt niet mee. We zijn nog behoorlijk brak en het landschap is saai. Sinaasappelboomgaarden, afgewisseld door palmboomkwekerijen, bossen en ' swampige' plassen. Ook ontbreken van tijd tot tijd de bejaarden-reservaten niet. Community's van allemaal dezelfde bordkartonnen huizen met de gebruikelijke terraskooien (anders valt er niet buiten te zitten en word je in de zomer opgevreten door de muggen). Ze liggen allemaal aan identieke kunstmatige meertjes. Vanaf 260.000 dollar! schreeuwen de borden. Niet voor ons, dank u.

Door Daytona Beach rijden we langs het wereldberoemde speedway race- circuit. Wouter, het bekende sfeertje. Het ziet er enorm uit. Beetje Neurenberg-ring. Misschien een excursie waard?

Tom tom geeft: ' bestemming bereikt' op een heel verkeerde plek! Henny vaart blind op dat ding en is hoogst verbaasd!? Ik heb Tommy van het begin af aan gewantrouwd.( als kaartlezer met een geweldige staat van dienst in dit land voel ik me aan de kant gezet!): een reden om de wegenatlas altijd binnen handbereik te hebben. Ik loods ons dan ook feilloos naar Ormond Beach en ons hotel. Het Coral Beach Resort, waar we een enorme kamer met keuken hebben mét balkon, pal aan het strand met uitzicht over de Atlantic Ocean voor de krankzinnige prijs van 41 euro! Luigi, jij als hoteleigenaar, ... dat is volgens ons onmogelijk!? Recessie ook hier? Er staan maar 14 auto's op het parkeerterrein. Een beetje vergane glorie, maar alles is in uitstekende staat, werkt en er is ook nog razendsnel internet!

Publix en afhaalchinees aan de overkant. We stoppen de enorme koelkast vol met eten en drinken. Hier houden we het wel een week uit! Na een uitstekende nacht in uitstekende bedden zitten we nu om 7 uur op ons balkon en zien de zon boven de zee opkomen terwijl grote pelikanen statig voorbij zweven.

Wordt vervolgd.