Wildlife in the morning.
Vanochtend, bij het krieken van de dag......de volle maan was nog goed te zien, maar het schemerde licht, waren we al op pad. Wildlife spotten.
Warme koffie en broodjes mee. Nodig, want het was bitter koud. 2 graden onder nul, met een gure wind, die overal doorheen blies. (behalve door onze winddichte jacks dan!)
Bij ons eerste stoppunt: de Cascade Ponds, hadden we al beet! In het midden van de plas, op een klein eilandje stonden drie enorme Wapiti's te grazen aan de rand van het meertje.
Met de damp op het wateroppervlak, bijna ochtendlicht, in een wazige onwerkelijke sfeer.
Het was prachtig!!!
Ik dacht eerst dat het elanden waren, gezien hun grootte, maar daar waren de geweien niet naar.
Bij Lower Bankhead zagen we niks, maar bij Lake Minnewanka liep daar opeens een geit op de weg, een beetje aan het asfalt te knabbelen. Meestal is de kudde dan niet ver weg, maar die enorme bighorn van gisteren, waar we op hoopten, hebben we niet gezien.
Bij Two Jack Lake stonden de echte fotografen. Dik ingepakt met mutsen en handschoenen en enorme lenzen, op statief natuurlijk. Dit meer hier, in de ontwakende ochtend, met dampende mist op de waterspiegel, ja... dat zijn de natuurkalenderplaatjes!
Vooral nu de zon op komt en de witte bergtoppen oranje kleurt, weet je niet wat je ziet! Adembenemend. Ook al zouden we geen dier gezien hebben deze koude ochtend, dan was dit natuurverschijnsel onze vroege tour meer dan waard.
Nog even naar Johnson Lake, waar we een flink aantal 'gewone' herten door het bos langs de kant zien lopen. Ze steken voor onze auto over. Als we bewegen, zijn ze zo verdwenen. Niet zo tam dus als de dieren, die we bij de huizen zien.
We zijn inmiddels bijna twee uur afwisselend aan het rijden, uitstappen, lopen, foto en film maken en zijn door en door koud. Toch besluiten we nog even langs de Cascade Pond te gaan om te kijken of de Wapiti's er nog zijn. Het is inmiddels licht, dus....ja, ze zijn er nog. Kijken verbaasd naar ons op de oever. Dan stapt er één langzaam het water in drinkt en....zwemt naar de overkant. (filmpje) De rest volgt sierlijk en op de overkant zien we alleen nog hun grote zwart/bruine achterkant met vrolijk zwaaiende staartjes.
Thuisgekomen een stevig ontbijt van eieren met spek! We skypen met Wouter, die alweer een paar heel drukke dagen op zijn werk achter de rug heeft, maar terugkijkt op een fantastische tijd.
De 'Bow Valley-Parkway' staat ook nog op ons lijstje. De 58 km. van deze oude weg (1920) tussen Banff en Lake Louise laten het landschap van de Rockey Mountains op zijn mooist zien. Overal zijn afslagen, uitzichtpunten en korte paden. We zien Castle Mountain in al zijn 'limestone'-glorie.
De 'Muleshoe' -aria is een goede plek om vogels en andere dieren te observeren. We lopen wat korte stukken, maar merken, dat de escapade van vanochtend ons wel in de koude kleren is gaan zitten. We zijn moe en koud en hebben geen zin meer in meer.
Lekker naar huis met een boek.
.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}