Calgary.
Vandaag waren we vroeg op.
Wouter moest om 14.00 uur op het vliegtuig naar Minneapolis en met die sneeuwvoorspelling weet je het maar nooit.
Ja Nico, Netty weer in een 'we moeten op tijd zijn'- stress.
Toch weer een half uur te laat naar mijn zin vertrokken met Ahh's en Ohh's ,want er is dus gewoon op 17 september een pak sneeuw gevallen. Niet alleen de toppen. Maar ook de pistes op de Mount Norquay, waar we drie dagen geleden nog bruine hellingen fotografeerden, zijn besneeuwd.
Na Canmore rijden we echt door een kerst-landschap. Middenbermen zijn besneeuwd en de grote sparren langszij, daar hoeven we alleen maar de kerststerren en de -ballen in te hangen!
Beetje leuke piek.....en we zijn klaar voor 25 december.
Betty vertelde me, dat ze dit weer normaal hebben van half oktober tot eind maart. Is het toch een beetje vroeg dit jaar! Ik, als zonnemens (Arizona 30 graden C vorig jaar om deze tijd), vind deze prikkelende kou wel lekker. Weet niet voor hoe lang??? Wanneer we het zat zijn, zakken we weer af naar Amerika.
Met Wouter komen we op tijd op het vliegveld en hij mag/moet door de' Customs 'voor zijn tussenlanding in Amerika. We nemen afscheid en we gaan hem missen!
Hij heeft ons Amerika en Canada door gereden en dat was super. Gezelligheid, humor, behulpzaamheid en vooral heel veel lachen! Hij vindt het vreselijk, dat ik dit op het blog zeg, maar ik doe het toch. See you in Holland lieverd!
Terug zien we, dat er veel van de sneeuw langszij verdwenen is.
In Banff schijnt de zon en we gaan met een troostrijk 8 punt 6je (voor intimi!) ons lege nestsyndroom zitten betreuren.
Morgen weer een dag!
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}