Vanmorgen was het héééél koud in onze blokhut. Het flesje water naast mijn bed had koelkasttemperatuur. (goeie kachel aanwezig en zelfs een open haard hoor!) Je kan merken, dat de seizoenen hier heel anders verlopen dan thuis. Betty mailde me vandaag dan ook, dat ze kon zien aan de hoeveelheid sneeuw op de toppen van de Rockies op onze foto's, dat de winter vroeg zal gaan inzetten.

Ze raadde ons dan ook aan de Larch-valley trail te doen. Haar favoriete trail. Deze wandeling gaat naar boven bij het Moraine Lake. De Larch-(larix) bomen daar verkleuren in de herfst naar geel en laten dan hun naalden vallen. Dit proces, dus deze pracht, duurt maar 3 weken.

We willen op de terugweg van Jasper in ieder geval Lake Louise (goede herinneringen aan) en Moraine Lake bezoeken, dus besluiten we Betty's trail te gaan lopen. Dat houdt in: geen tochtje met een bus op de gletsjer. De loop gaat een kleine 3 uur duren. We moeten keuzes maken.

Na een fors ontbijt in het restaurant van Becker's chalets, we moeten tenslotte gaan hiken..,

verlaten we een grijs Jasper, waar de wolkendekens over de toppen van de bergen hangen, dus niet veel te zien. Na 20 km, breekt de zon door en de schitterende Rockies komen weer in volle glorie te voorschijn. Wat een geweldige rit. We stoppen veel en maken foto's.

Vooral de meren, die we passeren: allemaal zo glad en blauw, met de omgeving weerspiegeld, bergen en bomen, allemaal in dubbel focus (zou mijn vader zaliger zeggen).

Wanneer we Lake Louise naderen krijgen we de kriebels al. Wat een circus hebben ze hier van gemaakt! Ik kan me dat achterlijk grote hotel aan de kant van het meer helemaal niet herinneren. Dan die rare promenade met houten plankier en bankjes en vreselijke brokken steen die er quasi neergelegd zijn. En wat een mensen! Gauw weg hier!

Op naar Moraine Lake. Dat is redelijk onbedorven gebleven. We hebben wat gegoogled en weten, dat de trail die we willen lopen, de route van de beren op dit moment doorkruist.

Groepjes, die de berg op willen, moeten uit 4 personen of meer bestaan.

Wanneer we aan het begin van de trail komen, staat daar een groot waarschuwingsbord midden op de weg, dat deze voorschriften the law zijn, op straffe van 5000 dollar boete.

Daar staan we dan met z'n drieën, het is half vier, mensen komen de berg af en niemand gaat meer omhoog. We gaan dan de trail rond het meer lopen en hebben geen spijt van deze actie. Wat een prachtige omgeving en het meer wordt meer en meer turkoois, naarmate wij verder lopen. Wij blijven sprakeloos kijken naar dat rimpelloze oppervlak, zo fel van kleur, waarin de besneeuwde bergtoppen weerspiegeld worden.

Die intense kleur komt overigens door de zeer fijne deeltjes 'silt',ook wel 'rock flour' genoemd, in het water. Dit absorbeert alle kleuren licht behalve die in het blauwe gebied. De deeltjes komen in de lente en zomer in het meer met het smeltwater van de gletsjers, de overige tijd is het water normaler van kleur.

Wouter wil nog heel veel lopen maar vliegt vrijdag weer naar Holland. We maken dus plannen voor de komende twee dagen. Wensen: de Sulphur Mountain doen, met de gondola en hot springs, de Tunnel Mountain trail nemen en Mount Norquay met de auto en dan de upper stoney squaw hiken.

Jullie horen van ons!