Van Miranda naar Gold Beach- Oregon.
Dag twee van onze trip omhoog begint heel ontspannen.
Heerlijk, zo'n eigen huisje. Daar genieten we van tot uitchecktijd.
Een flink ontbijt van eieren met bacon, rustig inpakken en om 11 uur op weg.
We rijden de Avenue of the Giants, and Giants we see!
Het gastvrije en bijzonder informatieve visitor's center, (it is a nature lovers delight! volgens de brochures) waar koffie en zeer vriendelijke rangers klaarstaan om onze vragen te beantwoorden, geeft ons inzicht in vooral het wildlife dat zich in het bos bevindt. Van beren en bergleeuwen tot adelaars en alles met knaagtandjes en nog veel meer.
Het valt ons trouwens altijd weer op, dat de rangers waar dan ook, in de Nationale parken, state parken of wat dan ook in Amerika, gedreven, en met veel passie hun werk doen.
We rijden stukjes kust met adembenemende uitzichten. Passeren Cresent City.( Luigi en Frank, weten jullie nog, twee jaar geleden, goed hotel, heerlijk gegeten en de thuisreis, twee geweldige leuke dagen.)
Om half vijf hebben we er genoeg van en in Gold Beach, (Oregon) een badplaatsje met waarschijnlijk veel toeristen in de zomervakantie, strijken we neer in de Sand Dollar Inn. Piepklein balkonnetje met zicht op zee meegeleverd.
Het blijft heerlijk weer, we zitten buiten met een drankje en gaan eten bij The Spinner. Volgens receptiemevrouw de beste tent in town. Nou Jan en Nico, hier gaan we ons 'etentjesaccount' niet aan uitgeven.
Heerlijk gegeten hoor, daar niet van, maar waarom altijd die dienbladen in de nek, die waterglazen weer bijvullen na drie slokken, en die snelle rekening. En dan (sorry, we serve no espresso) die vreselijke koffie! Warm water met een kleurtje! Een restaurant van het betere soort en dan geen behoorlijke espressomachine!
Goed, morgen verder richting Seattle.
Jullie horen van ons!
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}